Edyta Chlebowska, Norwid sztukmistrz nieznany

Natrafiłem w internecie na informację o jeszcze jednej nowości:

Edyta Chlebowska, Norwid sztukmistrz nieznany
ISBN: 978-83-7306-644-1
Wydawnictwo: TNKUL
Rodzaj publikacji: Studia i monografie XX
Rok wydania: 2013
Format: A5
Liczba stron: 384 + 128 il.

Niniejsza książka stanowi zbiór trzech obszernych rozpraw dotyczących życia i twórczości plastycznej
Norwida. Sąsiadują tutaj ze sobą rzeczy różne: szkic biograficzny, analizy i interpretacje konkretnych dzieł plastycznych Norwida oraz ujęcia syntetyzujące np. omówienie określonych technik plastycznych. Pozostają one jednak ze sobą w wewnętrznym związku, wzajemnie się dopełniając i naświetlając. Wspólnym mianownikiem była z jednej strony postać samego Norwida, a z drugiej to, co w jego plastycznym dorobku nie zostało jeszcze rozpoznane, a co - moim zdaniem - ma dla tegoż dorobku ogromne znaczenie. Akcent pada tu zatem na słowo "nieznane". Starałam się podejmować te tematy i te zagadnienia, które były dotąd w "plastycznej" norwidologii pomijane.
Z Wprowadzenia

Książka Norwid sztukmistrz nieznany stanowi przemyślaną całość, w której sylwetka Norwida-plastyka, wyłaniająca się z artystycznej biografii, została dopełniona w toku wielostronnych, a przy tym analitycznie pogłębionych studiów, obejmujących najistotniejsze właściwości jego twórczości artystycznej. Książka Edyty Chlebowskiej celnie punktuje fakty związane z twórczością plastyczną poety, wprowadza analitycznie w metody tworzenia artysty, zwłaszcza w odniesieniu do szczególnie ważnej dla niego tematyki sakralnej, oraz prezentuje syntetycznie kilka rodzajów plastycznej aktywności Norwida. Z recenzji prof. dra hab. Stefana Sawickiego (KUL) Praca będąca ważnym, syntetycznym głosem na temat „Norwidowej biografii" oraz jednocześnie szczegółową analizą wybranych aspektów twórczości „Sztukmistrza nieznanego" stanowi istotny wkład do badań nad sztuką polską XIX wieku. Są to klasyczne studia ikonograficzne, świadczące o rozległej wiedzy Edyty Chlebowskiej oraz o umiejętności korzystania przez nią z wielu źródeł, mieszczących się zarówno po stronie sztuki słowa, jak i obrazu. Należy również w tym momencie podkreślić zmysł polemiczny Autorki, który ujawnia ona w tych partiach swojego tekstu, kiedy to polemizuje z innymi badaczami na temat znaczeń i sensów ikonograficznych zawartych w pracach Norwida. Polemiki te są ufundowane na ogromnej, jeżeli tak to można określić, „wiedzy wizualnej", wynikającej z obcowania przez nią z oryginałami prac artysty. 

Z recenzji prof. dra hab. Waldemara Okonia (UWr)