Agata Seweryn, Światłocienie i dysonanse. O Norwidzie i tradycji literackiej
SPIS TREŚCI
"Cały oddany dawnym autorom", czyli o Norwidzie, tradycji literackiej, dysonansach i światłocieniach. Uwagi wprowadzające
Część pierwsza. Łzy i dysonanse
"Smutny poeta" - "poeta smutku"?
Łkający święci. Wokół Norwidowej religijności
"Po-jęk-ność". Jeszcze o koncepcji piękna w dziele Norwida
Kaznodzieja w pałacu Światowej Rozkoszy. Norwidowa retoryka
Łzy-perły, łzy-diamenty. Norwid w skarbcu tradycji
"Łezka szczera". Norwidowy liryzm
Część druga. "Długi cień Don Kichota"
Pomiędzy militem Christianum a caballero andante, czyli od jutrzni do nieszporów
"W słońcu bezczelne półśmiechy ironii...". Norwidowe heroironicum I (Assunta)
Nad "ciemnawą kartą"
"Czylim cię kochał i czy prawdę piszę, [...]". Norwidowe heroironicum II (Epos-nasza)
Słuchając dysonansów. Komentarz końcowy
Bibliografia
Nota bibliograficzna
Indeks nazwisk
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz