David Stern, nowe przekłady z Norwida

Zachęcam do zajrzenia pod ten adres:
https://www.poemhunter.com/david-stern/poems/?a=a&search=&l=2&y=1
gdzie znajdziemy 8 (na chwilę obecną) nowych przekładów na angielski znanych wierszy Norwida, dokonanych przez p. Davida Sterna.
Niektóre (np. Fatum) wzbogacone są o zestawienie z innymi przekładami i o dyskusję o szczegółach translacji. 
Wydaje mi się, że śmiało można wykorzystywać te przekłady w popularyzacji twórczości Norwida w świecie angielskojęzycznym.

Autorowi dziękuję za pokazanie:)

Krzysztof Cieślik, Twórczość Cypriana Norwida a teorie ewolucjonizmu drugiej połowy XIX wieku

Ukazała się interesująca książka zestawiająca teksty Cypriana Norwida z istotnymi koncepcjami antropologicznymi drugiej połowy XIX wieku i początku XX wieku. Czyż można nie zachęcić?

252 stron
ISBN: 978-83-801-7149-7Rok wydania: 2017Oprawa: miekkaWydawnictwo: Elipsa 

Szerszy opis tutaj:
http://ksiegarniapolon.uw.edu.pl/sklep/filologia-polska/tworczosc-cypriana-norwida-a-teorie-ewolucjonizmu-drugiej-polowy-xix-wieku/

Archiwalna rozmowa ze Zbigniewem Zaniewickim

Warszawa 1933, ul. Mazowiecka. Z Miriamem

Zachowała się archiwalna audycja z opowieścią pana Zbigniewa Zaniewickiego o swoim życiu. I o Norwidzie.
Polecam:
http://www.polskieradio.pl/Szukaj?q=ZBIGNIEW%20ZANIEWICKI

A potem wypowiedź Tymona Terleckiego o idei przenoszenia prochów Norwida.

Dramaty Cypriana Norwida. Teksty – konteksty – interteksty

Pracownia Historii Dramatu 1864-1939 przy Instytucie Literatury Polskiej Wydziału Polonistyki UW

zaprasza na ogólnopolską konferencję naukową

"Dramaty Norwida. Teksty – konteksty – interteksty

Konferencja odbędzie się w dniach 9-10 października 2017 roku w Warszawie (Sala Brudzińskiego w Pałacu Kazimierzowskim). 


Na Państwa zgłoszenia tematów i abstraktów na adres: dramat.polon@uw.edu.pl oczekujemy do dnia 15 września 2017 roku. Serdecznie zapraszamy do wzięcia udziału.

Abstrakt
Aktywność dramaturgiczna Cypriana Norwida – co łatwo może umknąć uwadze – jest równie imponująca, co Norwidowska aktywność poetycka, dramat Norwida zaś – podobnie wieloaspektowy, co rozbudowana teoria języka poetyckiego w Vade-mecum. Mimo to – w obrębie współczesnego stanu badań na temat Norwidowskiej dramaturgii odczuwalny pozostaje stale wyraźny niedosyt refleksji tematycznej i teoretycznej. W 46 lat po opublikowaniu przez Irenę Sławińską kanonicznej Reżyserskiej ręki Norwida warto chyba powrócić do fundamentalnych pytań tego pisarstwa. Do jakiego właściwie przewrotu w łonie XIX-wiecznego polskiego (i europejskiego) dramatu chciał Norwid swoim projektem dramaturgicznym doprowadzić? Na czym polegał w tym względzie jego program reformatorski? Idąc dalej, jakie były jego najatrakcyjniejsze, najbardziej innowacyjne cechy? Co stanowiło z kolei najbardziej kłopotliwy mankament, także w wymiarze realizacyjnym Norwidowskiej wizji „Tragedii-Białej”? Czy prekursorstwo Norwida w obrębie dramaturgii jest w jakiejś mierze czymś kłopotliwym, także w aspekcie Norwidowskiej wizji teatru?
Naszej refleksji – jak wierzymy – towarzyszyć będzie również namysł nad typologią i klasyfikacją Norwidowskich dramatów. Czy istnieje Norwidowski dramat ekonomiczny albo Norwidowska komedia społeczna? Czy Pierścień Wielkiej-Damy to dramat mogący pretendować do wymiaru „polskiego dramatu symbolistycznego”? Co z Norwidowską tragedią historyczną i Norwidowskimi misteriami, jaki u ich podstaw tkwił zamysł – pisarski oraz realizacyjny (Tyrtej, Kleopatra i Cezar, Wanda, Krakus). Jak na nowo – w duchu najnowszych badań w obrębie teorii dramatu – zreinterpretować Zwolona? Co wreszcie począć w tej sytuacji z klasyfikacyjnymi „rozstrzygnięciami kanonicznymi”, zwłaszcza z podziałem na dramaturgię historyczną Norwida (w tym dramaturgię antyczną reprezentowaną przez Tyrteja) i dramaturgię współczesną? Gdzie szukać (nowych) patronów tych dwóch niesprowadzalnych do siebie typów Norwidowskiego dramatopisarstwa?
Chcielibyśmy zaproponować Państwu następujące kręgi tematyczne rozważań. Jesteśmy jednocześnie otwarci na Państwa autorskie propozycje:

– teoria i praktyka Norwidowskiego dramatu;
– Norwidowska koncepcja teatru oraz wizja metateatralności;
– typologizacja dramatów Norwida;
– dramat Norwidowski – nowe odczytania;
– Norwidowska koncepcja misterium (Wanda, Zwolon);
– Norwidowska koncepcja tragedii historycznej (Tyrtej, Kleopatra i Cezar);
– dramat Norwida w świetle polskiej i europejskiej linii rozwojowej dramatu II połowy XIX wieku;
– Norwid-dramaturg, Norwid-reformator teatru? (kreacja i figura biograficzna, projekt twórczy, specyfika warsztatu);
– istotne, choć zapoznane paralele z dramaturgią Norwida w obrębie rozwoju dramatu polskiego (Norwid – Fredro, Norwid – Wyspiański etc.);
– Norwidowski „brulion dramatyczny” jako dokument techniki „pisania dramatycznego” Norwida (dramaty w świetle autorskich odpisów, rzutów, dodatków i notatek: dodatki do Kleopatry i Cezara, dwie wersje Aktora, Tyrtej etc.);
– „reżyserska ręka Norwida” po latach: dramaturgia Norwida w świetle kanonicznego stanu badań, reinterpretacje;
– intertekstualność dramatu Norwidowskiego, w tym m.in. szekspiryzm w dramatach Norwida;
– dramaty Norwida w perspektywie recepcji;
– dramaty Norwida na scenie polskiej.


Konferencja odbędzie się w dniach 9-10 października 2017 roku w Warszawie (Sala Brudzińskiego w Pałacu Kazimierzowskim). 
Naszej refleksji – jak wierzymy – towarzyszyć będzie również namysł nad typologią i klasyfikacją Norwidowskich dramatów. Czy istnieje Norwidowski dramat ekonomiczny albo Norwidowska komedia społeczna? Czy Pierścień Wielkiej-Damy to dramat mogący pretendować do wymiaru „polskiego dramatu symbolistycznego”? Co z Norwidowską tragedią historyczną i Norwidowskimi misteriami, jaki u ich podstaw tkwił zamysł – pisarski oraz realizacyjny (Tyrtej, Kleopatra i Cezar, Wanda, Krakus). Jak na nowo – w duchu najnowszych badań w obrębie teorii dramatu – zreinterpretować Zwolona? Co wreszcie począć w tej sytuacji z klasyfikacyjnymi „rozstrzygnięciami kanonicznymi”, zwłaszcza z podziałem na dramaturgię historyczną Norwida (w tym dramaturgię antyczną reprezentowaną przez Tyrteja) i dramaturgię współczesną? Gdzie szukać (nowych) patronów tych dwóch niesprowadzalnych do siebie typów Norwidowskiego dramatopisarstwa?
Chcielibyśmy zaproponować Państwu następujące kręgi tematyczne rozważań. Jesteśmy jednocześnie otwarci na Państwa autorskie propozycje:
– teoria i praktyka Norwidowskiego dramatu;
– Norwidowska koncepcja teatru oraz wizja metateatralności;
– typologizacja dramatów Norwida;
– dramat Norwidowski – nowe odczytania;
– Norwidowska koncepcja misterium (Wanda, Zwolon); 
– Norwidowska koncepcja tragedii historycznej (Tyrtej, Kleopatra i Cezar);
– dramat Norwida w świetle polskiej i europejskiej linii rozwojowej dramatu II połowy XIX wieku;
– Norwid-dramaturg, Norwid-reformator teatru? (kreacja i figura biograficzna, projekt twórczy, specyfika warsztatu);
– istotne, choć zapoznane paralele z dramaturgią Norwida w obrębie rozwoju dramatu polskiego (Norwid – Fredro, Norwid – Wyspiański etc.);
– Norwidowski „brulion dramatyczny” jako dokument techniki „pisania dramatycznego” Norwida (dramaty w świetle autorskich odpisów, rzutów, dodatków i notatek: dodatki do Kleopatry i Cezara, dwie wersje Aktora, Tyrtej etc.); 
– „reżyserska ręka Norwida” po latach: dramaturgia Norwida w świetle kanonicznego stanu badań, reinterpretacje;
– intertekstualność dramatu Norwidowskiego, w tym m.in. szekspiryzm w dramatach Norwida;
– dramaty Norwida w perspektywie recepcji;
– dramaty Norwida na scenie polskiej. 

Konferencja odbędzie się w dniach 9-10 października 2017 roku w Warszawie (Sala Brudzińskiego w Pałacu Kazimierzowskim). 
Na Państwa zgłoszenia tematów i abstraktów na adres: dramat.polon@uw.edu.pl oczekujemy do dnia 15 września 2017 roku. Serdecznie zapraszamy do wzięcia udziału.

https://www.facebook.com/events/310723286040568/?active_tab=about

Ku umiędzynarodowieniu norwidologii - jest grant!

Miło mi donieść, że norwidologia została wzmocniona nowym grantem:

Tłumaczenie na język angielski i publikacja w serii "Polish Studies - Transdisciplinary Perspectives" (wydawnictwo Peter Lang) monografii pt. "Norwidianum. Studia o Norwidzie" pod redakcją Edyty Chlebowskiej i Agaty Brajerskiej-Mazur (t. 1-4); W ramach Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki – edycja I/2016, moduł Uniwersalia 2.1: grant numer:11 21H; 16 0036 84, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II/ Wydział Nauk Humanistycznych w kooperacji z UMCS/ILS oraz Coventry University.

Uzyskały go Edyta Chlebowska i Agata Brajerska-Mazur. Grant przekracza kwotę 700 tys. złotych i ma służyć popularyzacji w wersji angielskojęzycznej ważnych tekstów polskiej norwidologii (4 tomy).

Ogromne gratulacje, Edyto i Agato!

Norwidowe dziedzictwo

Na otwartej niedawno w krakowskim Muzeum Narodowym wystawie "Dziedzictwo" odnaleźć można motywy Norwidowe. Proszę zobaczyć:

Odsłonięcie tablicy upamiętniającej J.W. Gomulickiego

Dzięki Tomaszowi Korpyszowi możemy obejrzeć dokumentację fotograficzną z uroczystości odsłonięcia pamiątkowej tablicy na bloku, w którym mieszkał Juliusz Wiktor Gomulicki. Tomasz zadbał także o opis osób na zdjęciach.

Rzecz miała miejsce 21 czerwca (środa) 2017, o godzinie 14.00 na podwórku Kolonii IV WSM ŻC, przy wejściu do pierwszej klatki (mieszkanie / pracownia JWG, mieściło się pod numerem 3) ul. Krasińskiego 18 – wejście bramą od ul. Próchnika.

Sylwetkę JWG przybliżył pan Andrzej Kawka, rzecznik prasowy dzielnicy Żoliborz (na zdjęciach z brodą). Przemawiał też Roman Nowoszewski, przyjaciel domu Gomulickich, a bardzo osobiste, wzruszające wspomnienie o JWG jako dziadku  wygłosił Maurycy. Była też jego mama, Barbara Gomulicka, synowa JWG (w filoetowej bluzce). Obecny był burmistrz Żoliborza oraz grupka osób w różny sposób związanych z JWG (m.in. komilitonów z Towarzystwa Bibliofilów Polskich w Warszawie, antykwariuszy, pracowników biblioteki przy ul. Koszykowej itp.).

Dzięki, Tomku

zmarła prof. Anna Opacka

Olimpiada Literatury i Języka Polskiego

21 czerwca o 21:35 · 

Z głębokim żalem przyjęliśmy także wiadomości o śmierci prof. Anny Opackiej, wieloletniego pracownika naukowego Uniwersytetu Śląskiego, wybitnego dydaktyka. Prof. Opacka związana była z Olimpiadą od lat 70.; w latach 1986-2000 przewodniczyła Komitetowi Okręgowemu OLiJP w Katowicach i Pana Profesora Marka Kwapiszewskiego, autora wielu rozpraw na temat literatury polskiego romantyzmu i prac nad nią prowadzonych w Instytucie Badań Literackich PAN, a co dla nas szczególnie ważne ‒ wieloletniego, niezawodnego członka Komitetu Okręgowego OLiJP w Lublinie, obdarzonego charyzmą nauczyciela akademickiego, który tak wiele wniósł do prac na rzecz uczniów zdolnych we wszelkich działaniach Olimpiady. To wielka strata dla środowiska polonistycznego.

Zmarł prof. Jacek Brzozowski (1951-2017)

Edytorzy ILP UMK

21 czerwca o 11:31

Z wielkim smutkiem żegnamy Profesora Jacka Brzozowskiego, Przyjaciela naszego Zakładu, redaktora i współpracownika "Sztuki Edycji".

JACEK BRZOZOWSKI (1951-2017)

"Odszedł przedwcześnie. Po gwałtownym nawrocie nieuleczalnej choroby. Dla wielu z nas był wzorem niedościgłym. Znakomity edytor, interpretator poezji romantycznej i współczesnej, świetny gawędziarz, przemiły człowiek, prawy humanista. Z Mickiewiczem był za pan brat, z Norwidem się przekomarzał, ze Słowackim dyskutował. Zawsze można było na niego liczyć. Nigdy nie zawodził. Dlaczego tak spieszno było mu do Juliusza? Pasjonat Słowackiego, któremu poświęcił ostatnie lata życia. Nie wątpię, że teraz rozprawia z nim o pięknie, poezji i muzyce. Nie umiem nic sensownego powiedzieć. Śmierć przyjaciół boli szczególnie. Ale pozostaną świetne, świetne oraz inspirujące Jego prace, mam nadzieję, że w nich żyć będzie nadal".

Mirosław Strzyżewski, 19 czerwca 2017 roku

Uroczystości pogrzebowe odbędą się we wtorek 27 czerwca o godzinie 14.15 w kaplicy cmentarza św. Rocha na Radogoszczu, przy ulicy Zgierskiej 141 

Odłonięcie tablicy pamięci J.W. Gomulickiego

Od naszego niestrudzonego i niezastąpionego Jana Zielińskiego dotarła dziś informacja z listem od wnuka wydawcy "Pism wszystkich":

Mili i Szanowni

Chciałbym Państwa zawiadomić, że po długich staraniach, dzięki pomocy Pana Andrzeja Kawki i Pana Konrada Smocznego oraz przychylności Burmistrza Dzielnicy Żoliborz Pana Krzysztofa Bugli, na ścianie domu w którymi mieszkał przez ponad 40 lat JWG zostanie odsłonięta tablica jego pamięci. Nie będzie to klasyczny piaskowiec – mamy rok 2017 i zgodnie z aktualnymi tendencjami tablica będzie “szklana” ale tekst na niej wydaje mi się adekwatny a zdjęcie Dziadka przyjemne.

Odsłonięcie odbędzie się dnia 21 czerwca (środa) 2017, o godzinie 14.00 na podwórku Kolonii IV WSM ŻC, przy wejściu do pierwszej klatki (mieszkanie / pracownia JWG, mieściło się pod numerem 3) ul. Krasińskiego 18 – wejście bramą od ul. Próchnika.

Jeżeli ktoś z Państwa znajdzie chwilę zapraszam serdecznie – uśmiechnijmy się razem do Ducha Niesfornego a Wspaniałego.

Łącze Wyrazy Szacunku

Maurycy Gomulicki